Trainen

Maar voordat het zover was heb ik natuurlijk afgelopen week ook nog gewoon een aantal trainingen afgerond in aanloop naar zowel deze record run als de marathon. Er stonden diverse trainingen op het programma waar naast de basis ook een tempo, en zelfs een sprint training van me gevraagd werd. Voor het eerst sinds ik ziek was voelde deze trainingen weer een beetje beter aan, nog niet helemaal als van ouds maar het gaat de goeie kant op. De laatste training voor de wedstrijd van gisteren van een sprint training waarbij ik zelfs iets sneller moest lopen dan het gewenste wedstrijd tempo. Die viel me wel enorm zwaar kan ik vertellen, en dat leverde me ook wel een deukje in het vertrouwen voor de wedstrijd op. Op hoog tempo merk ik vooral dat ik adem te kort blijf komen, en ook mijn buik voelt dan aan of het er behoorlijk aan het rommelen is.

Seven Hills Record Run

En toen was het zover, de dag van de Seven Hills Record Run was aangebroken. Nu kon ik niks anders meer doen dan rustig aan, voldoende water drinken en zorgen dat ik voldoende brandstof nuttigde. Danny kwam iets over twee bij ons aan, dat gaf ons nog net wat tijd om de juiste outfit te kiezen. Dat klinkt misschien stom, maar is zeker belangrijk want je wil niet te warm en ook niet te koud gekleed aan de start staan. Ook de keuze voor schoenen is belangrijk, maar daar zal ik een andere keer nog wel eens op terug komen.

Eenmaal aangekomen in het Goffertpark zagen we dat de organisatie weer een geweldig mooie opzet had. Ons startnummer ophalen was zo gedaan, terwijl de wave 1 al fanatiek aan het hardlopen was. We hadden voldoende tijd om het nummer op te spelden en van de super mooie sfeer te genieten. Uiteraard nog even het toilet bezoeken, want je wil geen last hebben van een volle blaas tijdens het lopen. Met nog zo’n 20 minuten voor de start te gaan begon ik me rustig warm te lopen op een paar stukken asfalt buiten het parcours. De gebruikelijk zenuwen voor de race begonnen ook weer op te komen, maar dat hoort er nou eenmaal bij.

Zo’n 5 minuten voor de start nam ik plaats in het startvak, het is dan altijd belangrijk om te proberen een mooie positie te vinden. Ik wilde niet helemaal vooraan staan, maar ook niet te ver naar achteren waarbij ik het risico zou lopen diverse mensen in te moeten halen na de start. En dan klinkt het start schot en vertrekken er in mijn wave 39 personen in totaal om ieder een poging te doen hun eigen PR te verbeteren. En dan gebeurt er toch weer iets geks, want zodra er een start schot klinkt vergeet je even alles en ga je er fanatiek vandoor.

Het eerste stukje ging lichtjes berg af over een speciaal voor dit event nieuw aangelegd stuk pad. De snelheid is dus gelijk al flink hoog bij alle deelnemers. Vervolgens passeer je finish gebied en ga je de eerste echte ronde van het parcours in. In die eerste paar honderd meter is iedereen zijn plekje aan het zoeken, maar daarna komt het veld in een soort van volgorde te lopen. Direct na het start gebied kregen we vervolgens de wind schuin van voren op ons af geblazen, en na de eerste bocht zelfs vol van voren. Dat viel dus direct vrij zwaar, en ik maakte me op om dat stukje nog drie keer te moeten passeren. Gelukkig kwam de wind na de volgende bocht schuin van achter te staan zodat je weer wat op kunt laden. Na de daarop volgende bocht weet je dat je naar het finish gebied loopt, dat is vol wind van achteren en een klein beetje heuvel af dus helemaal opladen en vol door.

De eerste ronde ging in een ranzend tempo, zelfs iets sneller dan ik in mijn race pace op mijn horloge had ingesteld. Tijdens mijn tweede ronde merkte ik dat er toch nog wat mensen voor me liepen die niet snel genoeg gingen voor mijn gestelde doel. Toch maar even wat mensen inhalen dus. Niet ideaal want je gaat wat van de snelste lijn af om te kunnen passeren, maar aan de andere kant geeft het ook wel een boost dat je nog bezig bent met inhalen. Toch begon ik aan mijn kilometer doorkomsten op mijn horloge te merken dat ik iets aan het afzakken was van mijn gestelde doel. Niet echt gek omdat ik ook duidelijk begon te merken dat ik zeker niet helemaal fit was. Toch kon ik mijn tweede doorkomst langs het publiek nog redelijk vrolijk kijken als ik achteraf naar de foto’s kijk die Gisela van me maakte elke keer als ik passeerde. De derde ronde begon, en ik merkte duidelijk dat ik er doorheen begon te zitten. Toch nog maar een paar mensen inhalen want te langzaam gaan lopen op dat moment zou ervoor zorgen dat ik geen PR meer kon lopen. Dat inhalen deed ik op het stuk met de wind schuin van voren, want op het stuk met wind recht van voren lukte dat me zeker niet. Toch zag ik op mijn horloge mijn tijd weer wat terug zakken. Ik was dan ook bij dat ik het laatste rechte stuk weer op kon rennen, de foto’s zagen er al een stuk minder toonbaar uit….

Over de finish voor de laatste ronde, het publiek was echt geweldig en ik kreeg met het ingaan van de laatste ronde nog een beetje gekte in mijn kop omdat ik doorhad dat een PR nog wel haalbaar moest zijn. Ik probeerde dan ook niet verder terug te zakken in het met wind gevulde gedeelte en probeerde wat energie over te houden voor een versnelling in de laatste twee rechte stukken. Toch kon ik pas echt aanzetten op de laatste +/- 300 meter want eerder zat het er echt niet meer in. Wat zat ik er daar doorheen zeg, ik had duidelijk veel meer gegeven dan ik eigenlijk had. De foto’s van dat laatste rechte stuk zal ik dan ook iedereen maar besparen, wat zat ik er doorheen zeg. Direct na de finishlijn snel naar het scherm kijken, en YES YES naast mijn naam verschenen drie sterren de indicatie dat je een nieuw PR had gelopen! Daarna moest ik er even bij gaan zitten om op adem te komen, ik zag Gisela al blij naar me zwaaien maar ik had echt even een momentje nodig. Super blij toen ik vervolgens op de rode knop mocht drukken om met een luid getoeter iedereen te laten weten dat het me was gelukt mijn eigen PR te verbeteren.

Wat een goed gevoel gaf dat zeg, en zeker omdat ik eigenlijk niet verwacht had dat het me zou lukken. Mijn PR stond al sinds 2017 toen ik destijds aan het trainen was voor mijn eerste marathon, dat was dus zo’n 8 jaar geleden. Super blij met dit nieuwe PR, al smaakt het wel direct naar meer. Dus wat mij betreft ga ik hem ook volgend jaar weer lopen tijdens de Seven Hills Record Run om te kijken of het nog iets sneller kan!

Danny

Nadat ik mijn wedstrijd er op had zitten moest vervolgens Danny ook nog aan de bak. Hij had zich in een snellere wave ingeschreven omdat zijn PR nog net iets sneller is dan die van mij. Hoe hij zijn Seven Hills Record Run ervaren heeft ‘mag’ hij zelf in een blog post schrijven, maar ik zal jullie al wel verklappen dat ook hij zijn PR heeft weten te verbreken! Echt super trots op hem, want wat een mooie tijd heeft hij neergezet zeg echt mega goed!

Ik zal hier ook nog even onze doorkomsten en tijden delen, dit zijn de tijden gemeten door de organisatie. Volgens Garmin zijn de tijden zelfs nog iets sneller omdat we volgens die meting zo’n 80 meter meer hebben gelopen.

De resultaten

Nog 6 weken tot Salzburg

Het klinkt echt heel eng, nog maar 6 weken te gaan tot Salzburg. Na de nodige rust van de Seven Hills Record Run ga ik dan ook de aankomende week door met trainen. Ik zie nog niet echt mijn lange duurloop langer worden in de door Garmin aangeboden training, en een korte blik op ons oude schema verteld me dat we daar al op zo’n 25 KM zaten. De hoogste tijd dus om een beetje ongehoorzaam te worden en vanaf volgende week zondag ga ik dan ook mijn duurloop verlengen om aan voldoende kilometers te komen. Ik ben benieuwd wat Garmin vervolgens met de rest van mijn schema gaat doen, in een latere post zal ik jullie daar uiteraard weer van op de hoogte houden. Voor nu geniet ik eerst nog even na van nieuwe PR op de 5 kilometer!